10 kroków prowadzących do efektywnej dyscypliny

1. Uświadom sobie, że złe zachowanie jest umotywowane - nie pojawia się  samo z siebie. Dziecko w jakiś sposób może być zmotywowane do podejmowania destrukcyjnych działań. Do najczęstszych przyczyn tych działań zalicza się: nudę, pragnienie zwrócenia na siebie czyjejś uwagi, zemsta, chęć władzy lub kontroli.
2. Działaj z wiarą we własne siły - rodzice muszą być pewni i przekonani do swoich zdolności w promowaniu odpowiedzialnego zachowania. Powinni wierzyć w siebie, obierając postawę opiekuna wobec dziecka i działając w sytuacjach wymagających utrzymania dyscypliny.
3. Powiąż dyscyplinę z konkretną, zrozumiałą dla dziecka sytuacją - rodzice powinni skupić się na zasadniczej kwestii a nie gubić się wśród niepowiązanych z daną sytuacją problemów. Należy przekazać dzieciom, że nie do przyjęcia jest ich złe zachowanie, a nie, że to one same są odrzucane. Wyjaśnić dlaczego dane zachowania martwi i denerwuje (jestem zły, ponieważ stłukłeś wazon, który miał dla mnie szczególną wartość).
4. Bądź konsekwentny - chwiejna dyscyplina wprowadza w błąd. Rodzice by utrzymać dyscyplinę powinni każdorazowo reagować na powtarzające się przejawy niepożądanych zachowań. Jeśli w domu jest więcej dzieci to i one również powinny podlegać tej dyscyplinie. 
5. Nie czyń z dyscypliny publicznego spektaklu - dyscyplina musi być delikatną sprawą, zwłaszcza dla starszych dzieci. Należy rozmawiać z dziećmi na osobności wtedy redukuje się ich zażenowanie oraz inne bolesne emocje.
6. Unikaj wybuchów gniewu - nie ma żadnych dowodów na to, że krzyk, wrzeszczenie promują efektywną dyscyplinę. Rodzice powinni wystrzegać się impulsywności i dać sobie czas na uporządkowanie myśli, wtedy ich głos stanie się przemyślany, stanowczy. Dzieci lepiej potrafią słuchać tego, co maja im do przekazania dorośli, jeśli się z nimi rozmawia, a nie wygłasza przemówienia.
7. Wyznacz granice w jasny i precyzyjny sposób - dzieci muszą wiedzieć, co jest akceptowane, a co nie. Wyznacz granice tak, aby nie było wątpliwości co do tego, które zachowania są złe. Pamiętaj, że dla dzieci jest całkiem naturalne sprawdzanie wytyczonych granic, co staje się jeszcze jedną dopełniającą przesłanką, aby formułować swoje oczekiwania wobec zachowań dzieci w jasny sposób.
8. Spraw, aby formy dyscypliny były odpowiednie do złego zachowania - rodzice powinni starannie sprawdzać rodzaj i stopień środków dyscyplinujących wg kryterium ich adekwatności do złego zachowania. Rodzaj zastosowanej dyscypliny nie powinien być ani zbyt pobłażliwi, ani zbyt surowy.
9. Gdy dziecko zachowa się źle, powinieneś wprowadzić dyscyplinę w tak krótkim czasie, jak tylko jest to możliwe - dzieci zwykle lepiej pamiętają i szybciej kojarzą te zdarzenia, które pojawiają się w tym samym czasie i przestrzeni. Zatem złe zachowanie i dyscyplina powinny się łączyć, nie warto jej odkładać na dłużej niż na kilka godzin po zdarzeniu.
10. Idź dalej, wykorzystując sprzyjające chwile - dyskutowanie w trakcie sondującej  konwersacji o sytuacjach wymagających dyscypliny często pomaga przekonać się czy lekcja została zapamiętana. Podejmowanie takich rozmów opiera się na założeniu, że stanowią one okazję do refleksji nad rolą jaką odgrywa dyscyplina.